Warszawa, dnia 15 listopada 2011 r.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
w Warszawie
ul. Kielecka 44
02-530 Warszawa
za pośrednictwem
Burmistrza Dzielnicy Praga – Południe
m.st. Warszawy
ul. Grochowska 274
03-841 Warszawa
Odwołująca się:
Monika ██████ul. █████
03-948 Warszawa
ODWOŁANIE
Niniejszym zaskarżam w całości decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 26 września 2011 r. nr ŚR/██████/FA/09/2011 zmieniającą decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 18 sierpnia 2010 r. nr UD-VII-WSZ/██████ zmienioną decyzją Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 17 maja 2011 r. nr ŚR/██████/FA/05/2011 i wnoszę o jej uchylenie.
Zaskarżonej decyzji zarzucam naruszenie prawa materialnego, a to:
1. art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.) w zw. z art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7 z późn. zm.)
2. art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7 z późn. zm.)
3. §12 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania, sposobu ustalania dochodu oraz wzorów wniosku, zaświadczeń i oświadczeń o ustalenie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego (Dz.U. z 2010 r. Nr 123, poz. 836).
Uzasadnienie
Zaskarżona decyzją organ I instancji skrócił okres pobierania świadczenia z funduszu alimentacyjnego na rzecz mojego syna - Dawida ██████ do dnia 31 lipca 2011 r. W uzasadnieniu ww. decyzji organ podał, że w miesiącu lipcu 2010 r. podjęłam zatrudnienie w firmie „███” i osiągnęłam dochód w wysokości 1996,46 zł netto. Dodanie ww. dochodu na mocy §12 ust. 1 powołanego wyżej rozporządzenia, do dochodu rodziny obliczonego za rok 2009, tj. rok kalendarzowy poprzedzający okres zasiłkowy, zdaniem organu, spowodował iż przekroczone została kwota dochodu rodziny stanowiąca kryterium przyznawania świadczenia z funduszu alimentacyjnego, tj. 725 zł.
Z argumentacją powyższą nie można się zgodzić.
Definiując pojęcie dochodu rodziny, ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów odwołuje się w art. 2 pkt 5 do znaczenia dochodu i dochodu rodziny, o których mowa w przepisach o świadczeniach rodzinnych. art. 3 pkt 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych stanowi, że dochód rodziny to przeciętny miesięczny dochód członków rodziny uzyskany w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy. W okolicznościach przedmiotowej sprawy badanym okresem jest rok 2009.
Z powyższego wynika, że organ orzekający w niniejszej sprawie winien ustalić dochód mojej rodziny rozumiany jako przeciętny miesięczny dochód członków rodziny uzyskany w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy (art. 3 pkt 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych).
Jednakże § 12 ust. 1ww. rozporządzenia statuuje, iż w przypadku uzyskania przez członka rodziny dochodu po roku, z którego dochody stanowią podstawę do ustalenia prawa do świadczeń, do dochodu rodziny dodaje się miesięczną kwotę dochodu uzyskanego przez członka rodziny, o ile dochód ten osoba otrzymuje w dniu ustalania prawa do świadczeń.
Regulacja ta jest mojej ocenie w sposób oczywisty sprzeczna z ustawową definicją dochodu rodziny, zawartą w art. 3 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych (por. wyrok NSA z dnia 30 października 2008 roku - sygn. akt I OSK ████/07 oraz wyrok WSA w Łodzi z dnia 23 lutego 2010 r. – sygn. akt II SA/ŁD ███/09 ). Należy raz jeszcze podkreślić, iż wprawdzie podstawą rozstrzygnięcia w tej sprawie jest ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, jednakże w zakresie definicji dochodu i dochodu rodziny akt ten odsyła do definicji zawartych w ustawie o świadczeniach rodzinnych. Konsekwentnie więc pojęcia, którymi posługuje się prawodawca w ustawie o pomocy osobom uprawnionym do alimentów prawodawca należy zawsze interpretować w zgodzie z podanymi w art. 3 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Jeżeli zatem podstawą ustalenia prawa do świadczeń jest dochód rodziny w przeliczeniu na osobę (art. 9 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów), zaś dochodem rodziny jest dochód z roku poprzedzającego okres zasiłkowy, a jego wysokość decyduje o uprawnieniu do świadczeń, to – zgodnie z zasadą lege non distinguente nec nonstrum est distinguere - wszelkie zmiany w dochodzie, o których stanowi art. 2 pkt 17 i 18 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (utrata bądź uzyskanie dochodu) odnosić się mogą wyłącznie do roku poprzedzającego okres zasiłkowy.
W konsekwencji zaliczenie do dochodu mojej rodziny kwot uzyskanych z wynagrodzenia za pracę po roku, z którego dochody stanowią podstawę do ustalenia prawa do świadczeń (dochód z tytułu uzyskania zatrudnienia za pierwszy pełny miesiąc tj. lipiec 2011 roku w wysokości netto 1996,46 zł) pozostaje w sprzeczności z art. 2 pkt 5 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów oraz art. 3 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Stanowiący delegację ustawową do wydania powyższego rozporządzenia przepis art. 15 ust. 9 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów upoważnia Ministra Polityki Społecznej jedynie do określenia sposobu ustalania dochodu uprawniającego do świadczeń rodzinnych, a nie do określania dodatkowych kryteriów dochodowych mających bezpośredni wpływ na wysokość dochodu rodziny w rozumieniu przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych. Sposób ustalenia dochodu nie może oznaczać wprowadzenia nowych zasad jego obliczania, wykraczających poza regulacje ustawowe.
Warto nadmienić, że rozporządzenia wydawane są na podstawie ustaw i w celu ich wykonania i reguła ta determinuje charakter rozporządzenia i ogranicza jego treść w tym sensie, że w drodze delegacji ustawowej do prawotwórstwa administracyjnego nie może zostać przekazane uprawnienie do modyfikacji przepisów rangi ustawowej, jak też upoważnienia ustawowe nie mogą delegować prawa do wkraczania w materię zastrzeżoną wyłącznie dla regulacji ustawowej. Powyższe rozważanie poparte są ukształtowanym orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego oraz Sądu Najwyższego (por. uzasadnienie wyroku TK z 5 listopada 2001 r., sygn. U 1/01 OTK 2001/8/247 oraz postanowienia SN z 8 sierpnia 2003 r. sygn. V CK 6/02 OSNC 2004/7-8/131). Zgodnie z art. 92 ust. 1 Konstytucji rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści aktu. W orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego panuje przekonanie, że rozporządzenie jako akt wykonawczy wobec ustawy zdeterminowany jest trzema warunkami: 1) wydania rozporządzenia na podstawie wyraźnego, to jest nie opartego tylko na domniemaniu ani na wykładni celowościowej, szczegółowego upoważnienia ustawy w zakresie określonym w upoważnieniu, 2) wydania rozporządzenia, co do przedmiotu i treści normowanych stosunków, w granicach udzielonego przez ustawodawcę upoważnienia do wydania tego aktu, w celu wykonania ustawy, 3) niesprzeczności treści rozporządzenia z normami Konstytucji RP, aktem ustawodawczym, na podstawie którego zostało wydane, a także z wszystkimi obowiązującymi aktami ustawodawczymi, które w sposób bezpośredni lub pośredni regulują materie będące przedmiotem rozporządzenia. Warunki te przełożone na normy prawne, oznaczają odpowiednio zakazy wydawania rozporządzeń: bez upoważnienia ustawowego, nie będących aktami wykonującymi ustawę, sprzecznych z konstytucją i obowiązującymi ustawami.
Należy także wskazać, iż za wyrażonym powyżej stanowiskiem przemawia wykładnia celowościowa i systemowa art. 2 pkt 5 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, art. 3 pkt 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz § 12 ust. 1 rozporządzenia. Przyjęcie bowiem, iż do dochodu rodziny należy doliczać dochód uzyskany przez członka rodziny po roku, z którego dochody stanowią podstawę do ustalenia prawa do świadczeń oznaczałoby w istocie, że dochód ten byłby brany pod uwagę przy ustalaniu prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego dwukrotnie – raz będąc doliczanym zgodnie z § 12 ust. 1 rozporządzenia jako dochód uzyskany, drugi raz zaś przy ustalaniu prawa do świadczeń alimentacyjnych na rok przypadający po roku, w którym dochód ten została uzyskany. Taka zaś interpretacja jest nie do pogodzenia z postulatem racjonalnego ustawowodawcy.
Ponadto, nawet gdyby przyjąć, że regulacje ww. rozporządzenia dotyczące doliczania dochodu uzyskanego przez członka rodziny po roku, z którego dochody stanowią podstawę do ustalenia prawa do świadczeń do dochodu rodziny, są zgodne z prawem, uznać należy, że doliczenie dochodu uzyskanego przeze mnie w lipcu 2011 r. do dochodu rodziny zostało dokonane w sposób nieprawidłowy. Organ I instancji do dochodu mojej rodziny za rok 2009 r., tj. 199,35 zł dodał w całości dochód uzyskany przeze mnie w lipcu 2011 r., tj. 1996,46 zł , tak uzyskaną sumę podzielił przez ilość członków mojej rodziny, tj. przez 3 – i w ten sposób stwierdził, że dochód mojej rodziny od miesiąca sierpnia 2011 r. wynosi 731,94 zł, a zatem przekracza ustawowy próg kwalifikujący do uzyskania świadczenia z funduszu alimentacyjnego.
W ocenie odwołującej się, skoro, jak zostało wskazane wyżej, podstawą do przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego jest dochód rodziny rozumiany jako miesięczny przeciętny dochód członków rodziny uzyskany w skali roku kalendarzowego, to również w przypadku uzyskania dochodu , a wiec w sytuacjach określonych w art. 9 ust. 4 ustawy oraz § 12 ust. 1 rozporządzenia, dochód ten należy liczyć w stosunku rocznym. Należy przy tym podkreślić, że dochód uzyskany to również dochód rodziny. Nie zachodzą wiec jakiekolwiek podstawy do odmiennego sposobu obliczania tych dochodów. Dochód uzyskany, tak jak dochód rodziny, należy liczyć jako przeciętny miesięczny dochód członków rodziny uzyskany w roku kalendarzowym. Przepisy art. 9 ust. 4 ustawy oraz § 12 ust. 1 rozporządzenia nie wykluczają powyższego sposobu określania dochodu uzyskanego (por. wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 maja 2009 r., II SA/Lu 201/09 oraz wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 lipca 2009 r., II SA/Po 91/09 - orzeczenia dotyczą wprawdzie świadczeń rodzinnych, jednak przedstawiony w nich sposób określania dochodu uzyskanego jest analogiczny jak w sprawie niniejszej dotyczącej świadczenia z funduszu alimentacyjnego; por. także wyrok WSA w Lublinie z dnia 10 grudnia 2010 r., sygn. akt. II SA/LU 582/10 wydany w sprawie o analogicznym do niniejszej stanie faktycznym).
Z powyższego wynika, iż przyjmując, iż § 12 ust. 1 rozporządzenia jest zgodny z prawem, do dochodu mojej rodziny za 2009 r., tj. 199,35 zł powinna zostać dodana co najwyżej 1/12 dochodu uzyskanego przeze mnie w lipcu 2011 r., tj. około 166 zł. W wyniku takiej operacji dochód mojej rodziny nie przekroczyłby zaś 725 zł.
Ze wszystkich powyższych względów wnoszę jak na wstępie.
Rozczarowało mnie, że ja miałam tylko 14 dni na dostarczenie odwołania, a Urząd ma nieograniczony czas na rozpatrzenie tegoż odwołania.
O wszystkich dalszych ruchach, będę na bieżąco Was informowała.
